ΕΛΛΑΣ 04		ΕΛΛΑΣ 08

11άδα: Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Φύσσας, Δέλλας, Καψής, Ζαγοράκης, Καραγκούνης, Μπασινάς, Βρύζας, Χαριστέας, Γιαννακόπουλος Ρεκόρ Προκρ.: 6 Νίκες, 2 Ήττες		11άδα: Χαλκιάς, Σεϊταρίδης, Τοροσίδης, Δέλλας, Κυργιάκος, Κατσουράνης, Καραγκούνης, Μπασινάς, Αμανατίδης, Χαριστέας, Γκέκας Ρεκόρ Προκρ: 8 Νίκες, 1 Ισοπαλία, 1 Ήττα

Ποια είναι η καλύτερη;

Το 2004 είχαμε όπλο την εμπειρία και την ξεκούραση το 2008 την ταχύτητα και το εύκολο γκολ

Το 2004 καταφέραμε να κατακτήσουμε τον τίτλο, κάνοντας ίσως την μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του ποδοσφαίρου, και σίγουρα στο Euro, αφού μέχρι τότε δεν είχαμε ούτε μία νίκη σε τελική φάση διοργάνωσης... Το όπλο μας ήταν τότε ότι ήμασταν άγνωστοι, και κανείς δεν μας υπολόγιζε, κάτι που έγινε ακόμη πιο έντονο μετά την ήττα με 4-0 από την Ολλανδία, λίγες μέρες πριν το τελικό τουρνουά. Επίσης, η εμπειρία των παικτών με τους περισσότερους να αγωνίζονται στην Ευρώπη αλλά και οι λίγες συμμετοχές σε μία χρονιά που η κούραση ήταν προφανής για τους μεγάλους, μας έδωσαν το πλεονέκτημα. Τώρα, τα προκριματικά του 2008, ήταν μία άλλη ιστορία. Και πάλι κάναμε την σπουδαία εκτός έδρας νίκη, όπως τότε κόντρα στην Ισπανία, αλλά αυτή τη φορά είχαμε μόνο μία σοβαρή γκέλα, κόντρα στην Τουρκία εντός έδρας, ήττα που μας "πείσμωσε" και ακολουθήσαμε με ένα σερί νικών. Αν είμαστε καλύτεροι φέτος από ότι η "χρυσή" ομάδα του 2004; Η ψυχρή λογική λέει ναι, αφού το βάθος, το εύκολο γκολ και το επιθετικό παιχνίδι που έχουμε κάνει δεν μπορούσε να τα έχει η προηγούμενη Εθνική. Το μόνο που δεν ξέρουμε αν έχουμε, είναι η... ψυχή του Θοδωρή Ζαγοράκη. Θα αποδειχθεί στην τελική φάση στην Αυστρία και την Ελβετία...

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ	2004	2008
ΑΜΥΝΑ	Ο Καψής με τον Σεϊταρίδη έδιναν την απαραίτητη ταχύτητα στην Εθνική ομάδα, ενώ ο Δέλλας και ο Φύσσας ήταν οι "ψηλοί" που φρόντιζαν για την εναέρια κυκλοφορία. Ο Δέλλας ουσιαστικά ήταν λίμπερο σε ζώνη τεσσάρων, ενώ συχνά πυκνά ο Σεϊταρίδης αναλάμβανε να μαρκάρει μαν του μαν.	Με Κυργιάκο και Δέλλα στο κέντρο της άμυνας, ο Κυργιάκος μαρκάρει μαν του μαν και ο Δέλλας είναι σε ελεύθερο ρόλο. Ο Σεϊταρίδης και ο Τοροσίδης είναι πολύ επιθετικοί μπακ και κάνουν πολύ συχνές κούρσες στην αντίπαλη περιοχή.
ΚΕΝΤΡΟ	Ο Μπασινάς ήταν αυτός που έπαιζε μπροστά από τα σέντερ μπακ και είχε μπροστά του συνήθως Κατσουράνη και Ζαγοράκη ή Καραγκούνη. Γενικά η μεσαία γραμμή φρόντιζε να κλείνει τις "τρύπες" και να τροφοδοτεί με μεγάλες μπαλιές τους ψηλούς επιθετικούς.	Ο Κατσουράνης είναι "λίμπερο" μπροστά από τους αμυντικούς, με αλλαγή τον Αντζα, ενώ μπροστά του Μπασινάς και Καραγκούνης προσφέρουν σιγουριά και καλή κυκλοφορία της μπάλας, με προσεκτική ανάπτυξη.
ΕΠΙΘΕΣΗ	Η Εθνική στηριζόταν στην έφεση στο ψηλό παιχνίδι που είχε ο Βρύζας και ο Χαριστέας, ενώ στο άλλο άκρο έπαιζε πότε ο Γιαννακόπουλος που "τρύπωνε" στην μεγάλη περιοχή, πότε ο Καραγκούνης που βρισκόταν συχνά σε θέση για σέντρα ή σουτ.	Ο Αμανατίδης και ο Χαριστέας παίζουν στα άκρα, με τον Γκέκα φουνταριστό σε ένα φουλ επιθετικό σχήμα. Ο Χαριστέας είναι χρήσιμος για τις μονομαχίες στον αέρα, ενώ ο Αμανατίδης έχει καλή σέντρα και πολύ καλό τελείωμα των φάσεων. Τέλος, ο Γκέκας απλά βρίσκεται στην σωστή θέση την σωστή στιγμή και δίνει αυτό που έλειπε πάντα από την Εθνική. Το εύκολο γκολ.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ	Ο Ότο επέλεγε το 4-3-3 και τα πολλά μαν του μαν, διαβάζοντας πάντα εξαιρετικά το παιχνίδι του αντιπάλου. Με Βρύζα και Χαριστέα, η εντολή ήταν να περνάει κατευθείαν η μπάλα από τον Δέλλα στο κεφάλι των δύο επιθετικών και πολλές συχνές αντεπιθέσεις.	Το 4-3-3 μπορεί να μην άλλαξε, αλλά η φιλοσοφία του Ότο δείχνει τελείως διαφορετική. Ο Ρεχάγκελ πλέον παρουσιάζει μία ομάδα που ελέγχει τον ρυθμό και μπορεί να παίξει γρήγορα, ενώ η καλή κυκλοφορία και οι πλαγιοκοπήσεις είναι συχνό φαινόμενο πλέον.